علائم پارکینسون

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی مزمن است که معمولاً در افراد بالای ۵۰ سال شروع می‌شود، اما ممکن است در سنین پایین‌تر نیز رخ دهد. این بیماری به دلیل مرگ سلول‌های مغزی که دارای دوپامین هستند، ایجاد می‌شود. دوپامین یک نوع نوروترانسمیتر (پیام رسان عصبی) است که در مغز برای کنترل حرکت و همچنین برای کنترل وضعیت روحی و رفتار استفاده می‌شود. با وجود اینکه هیچ درمان دائمی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد، اما درمان‌هایی مانند داروها و درمان‌های جایگزین مانند فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی می‌توانند برای کنترل علائم بسیار مفید باشند. به همین دلیل، در صورت تشخیص بیماری پارکینسون، مهم است که با پزشک متخصص عصبی مشورت کنید و برای درمان بیماری با او همکاری کنید.

علائم حرکتی پارکینسون

لرزش دست و پا در حالت استراحت

لرزش دست و پا در حالت استراحت یکی از علایم اصلی بیماری پارکینسون است. به این علامت به عنوان لرزش استراحتی نیز اشاره می‌شود. در این حالت، دستان و پاها به‌طور خودکار و بدون کنترل، به صورت لرزشان آغاز می‌شوند و ممکن است با فعالیت بدنی و حرکت، بهبود یابند. این علامت معمولاً در سمت یک یا هر دو دست و پا دیده می‌شود و ممکن است با گذشت زمان شدت و فراوانی آن افزایش یابد.

سفت شدن عضلات

سفت شدن عضلات یکی از علایم بیماری پارکینسون است که باعث ایجاد مشکل در حرکت و انجام کارهای روزمره می‌شود. در این حالت، عضلات به‌طور غیرطبیعی سفت و محکم می‌شوند و به راحتی قابل کنترل نیستند. معمولاً این علامت در اندام‌هایی مانند شانه، گردن، بازو و ساق پا دیده می‌شود و می‌تواند باعث کاهش حرکت و محدودیت در انجام فعالیت‌های روزمره شود. این علامت نیز همانند لرزش استراحتی و سایر علائم بیماری پارکینسون، به دلیل اختلال در عملکرد نورون‌های مغز و عصب‌های موجود در سیستم حرکتی بدن ایجاد می‌شود.

کاهش حرکت و چابکی

در این حالت، فرد دچار مشکلاتی در حرکت و انجام فعالیت‌های روزمره می‌شود و به‌طور کلی کاهش حرکت و چابکی در وی دیده می‌شود. بیمار ممکن است با مشکلاتی مانند کندی در حرکت، مشکل در تعادل، دشواری در شروع حرکت و انجام کارهای مختلف، کاهش قدرت عضلانی و عدم توانایی در انجام کارهای روزمره مواجه شود.

کم شدن حرکات بدن

در این حالت، فرد دچار مشکلاتی در انجام حرکات روزمره مانند راه رفتن، بلند شدن از صندلی، گرفتن و نگهداری اشیاء و… می‌شود. حرکات و عملکرد بدن به طور کلی کوچک و محدود می‌شود و این علامت ممکن است باعث کاهش استقلال و بهبودی کیفیت زندگی فرد شود.

دشواری در آغاز حرکت

دشواری در آغاز حرکت نیز یکی دیگر از علایم بیماری پارکینسون است که بیشتر در نواحی بازوها و پاها دیده می‌شود. در این حالت، عضلات بیمار فشرده و سفت شده و انعطاف‌پذیری و کنترل حرکتی آن‌ها کاهش می‌یابد. بنابراین، فرد دچار مشکلاتی در آغاز حرکت مانند بلند شدن از صندلی یا تخت، راه رفتن، تغییر جهت حرکت و انجام فعالیت‌های روزمره می‌شود.

افتادگی صورت

در این حالت، عضلات صورت کمتر فعالیت می‌کنند و صورت به‌طور کلی به شکلی ثابت و بی‌حال نشان داده می‌شود. این علائم ممکن است شامل کاهش حرکت عضلات چشم و صورت، کاهش شدت بیان احساسات، کاهش تعبیرات صورت و احساس عدم راحتی در بیان احساسات باشد.

علائم غیرحرکتی پارکینسون

افزایش خستگی و کاهش انرژی

این علائم می‌توانند به دلیل کاهش فعالیت نورون‌های مغزی مرتبط با سیستم انرژی‌زا و افزایش تحلیل گلوکز در مغز و بدن ایجاد شوند. بیماران پارکینسون ممکن است احساس خستگی، سستی و کاهش انرژی کنند و برای انجام فعالیت‌های روزانه به مشکل برخورد کنند.

اضطراب و افسردگی

افسردگی و اضطراب می‌توانند در هر مرحله‌ای از بیماری پارکینسون رخ دهند، اما ممکن است در مراحل پیشرفته بیشتر دیده شوند. علل این علایم می‌تواند به کاهش سطح دوپامین، یک مواد شیمیایی در مغز که در کنترل احساسات نقش دارد، و نیز به تأثیرات روان‌شناختی ناشی از بیماری و شرایط زندگی اشاره داشته باشد.

اختلال در خواب

بیشتر بیماران پارکینسون از اختلالات خوابی رنج می‌برند که شامل مشکلات در شروع خواب، بیدار شدن در شب، تکرار خواب‌های غیرطبیعی و حرکات نامنظم و ناگهانی بدن در خواب (PLMD) است.

علت بی خوابی در زنان و مردان + روش درمان خانگی

خواب از مهم ترین بخش های استراحت در شبانه روز برای یک فرد است و کیفیت خواب از علل…

مشکلات حافظه و تمرکز

رخی از بیماران پارکینسون ممکن است با مشکلات حافظه و تمرکز روبرو شوند که شامل فراموشی، مشکلات در حفظ اطلاعات جدید و کاهش توانایی برای تمرکز در فعالیت‌های روزمره است.

علت فراموشی و عدم تمرکز + راه های پیشگیری و درمان

افراد در هر سنی فراموشی موقت یا فراموشی لحظه ‌ای را تجربه می کنند. فراموشی کوتاه‌مدت و…

تغییرات خلق و خوی

برخی بیماران پارکینسون ممکن است با تغییرات در خلق و خوی روبرو شوند که شامل افزایش اضطراب، افسردگی، احساس ناامنی، بی‌اعتمادی و خشم می‌شود. دلایل تغییرات خلق و خوی در بیماران پارکینسون هنوز به طور کامل مشخص نشده‌اند، اما ممکن است به دلیل تغییر در مغز و تأثیر بیماری بر عملکرد شیمیایی مغز باشد.

کاهش حس بویایی

از علایم بیماری پارکینسون می‌توان به از دست دادن حس بو یا هیجان بویایی اشاره کرد. برخی از بیماران پارکینسون ممکن است به تدریج حس بویایی خود را از دست بدهند یا توانایی تشخیص بوی های مختلف را کاهش دهند. در برخی موارد، عدم قدرت شناسایی بوی های مختلف می‌تواند یکی از علایم اولیه بیماری پارکینسون باشد. به عنوان مثال، فرد ممکن است نتواند بوی گاز، بنزین، مواد غذایی یا عطرهای قوی را تشخیص دهد.

نازکی صدا

این علامت به عنوان دیستونی صدا شناخته می‌شود و بیماران ممکن است در طول صحبت کردن صدایشان ضعیف شود و احساس کمبود صدا کنند. علل کاهش صدا در بیماران پارکینسون شامل مشکلات در حرکت عضلات صدا، فرایند تولید صدا، کاهش حرکت صفحه حنجره و تنفس و نیز تغییرات در مغز است.